به جز هوای حرم در سرم هوایی نیست            اسیـر دام تو را حاجت رهـایی نیست
به غیر گـوشهٔ بام تو ای امـام رئـوف            کبـوتـر دل من جـلـد هیچ جایی نیست

بدون پـَرتُـوِ نور تو ای جناب ضُحـی            فقط سیاهی محض است روشنایی نیست
سرت همیشه شلوغ است و هیچ سلطانی            به خواب صاحب همچین برو بیایی نیست

اگر که نوکـر این درگهـم حساب کنی            مرا به شاهی عـالم هم اِعـتنایی نیست
خـدا گـواست که دردستهای محـتاجـم            به جز به محضرتان کاسهٔ گدایی نیست

هـمـه قـبـیـلـهٔ مـن رفـتـه‌انـد قـربـانـت            به غیر تیر نگـاهت که آشنـایی نیست
بـدون آبـرویـی که شـمـا به من دادیـد            به قـدر پول سیـاهـم مرا بهـایی نیست

دلم گره به ضریـح تو خـورده می‌دانم            به غیر این گره،هیچم گره گشایی نیست
هـزار سال نمی‌خـواهـم آن بهـشتی را            که دل سپـردهٔ این گـنـبد طلایی نیست